Umieram
Napisano: 2002-07-09 23:36:09
Lekko z wiatrem mój duch ulatuje do nieba,
Jeż z łez me oczy wyciera,
Delikatnie w me rzęsy pająk się wplata,
Już nigdy nie ujrzę tego świata.
Niesiony na skrzydłach, lekki jak pióro,
Samotny jak zawsze, schowany za chmurą.
Wokół mnie motyle pieśni śpiewają,
Ach! Tak piękne skrzydła mają...
Spokojny jak morze po burzy,
Wdycham beztrosko zapach dzikiej róży.
Zmęczony, malutki, przeźroczysty jak krzyształ,
Takim na zawsze pozostać bym chciał.
Zlatują gwiazdy z nieboskłonu...
Czy tam też smutek, że uciekają?
Szumi wiatr, słyszę bicie dzwonów...
Wołam, krzyczę, lecz uwagi nie zwracają.
Smutno, że tak sam sobie umieram,
Że samemu do celu docieram.
Cieszę się, że będę mógł na Ciebie wiecznie patrzeć,
Ślady po łzach mych na zawsze zatrzeć.
Kto może mi opowiedzieć jak róże rosną,
Gdy już nie będzie mnie?
Kto powie, jak pięknie jest wiosną,
Gdy już nie ujrzy mnie?
Nie boję się, duch czasu mnie wyzwoli,
Tylko z rozstania serce mnie boli.
Kocham Cię, zawsze, puki żyć będę,
Kochać, dopuki nie uschnę, nie zwiędnę.
Dodaj komentarz
