Na morzu - Michał Sternadel Na morzu

Światło: Zapal | Zgaś

Na morzu

Napisano: 2002-02-17 17:22:47

Cicho z wiatrem płynę sobie,
Myśląc, o życiu, miłości i kochanej osobie.
Wspominam: dzieciństwo, marność, udrękę, porażkę,
I teraz dopiero pojmuję to jako niekończącą się fraszkę.
Samotny jak kolec róży,
Zostawiony na pastwę sztormu i burzy.
Zapomniany przez wszystkich, przez otaczający mnie świat,
Suchy, zdeptany jak kwiat.
Czuję i wreszcie rozumiem, dlaczego samotny jestem
-- sam chciałem... Cieszę się jeszcze,
Że chociaż sam, to pogodzony z losem,
Walczę z zadartym do góry nosem.


Dodaj komentarz

Szybki kontakt:

Pozostaw zółtą karteczkę-wlepkę pod adresem:
Kraków, ul. Pawia 3 z id: #776AFFDA# oraz wiadomością. Jak nie zginie -- odczytam.

Ostatnie fotografie


Paproć
Paproć

Grzyb
Grzyb

  Więcej...